weekoverzicht

De afgelopen week is er weer vanalles gebeurd. Alles even op een rijtje:

We kregen dinsdag van de makelaar goed én slecht nieuws. Het goede nieuws is dat de huurders van ons huis in Oudewater nog 5 (!) maanden langer willen huren. Yes!! Het slechte nieuws is, jullie raden het al, we zijn er niet uit gekomen met de potentiele kopers. Nu hopen we dat doordat er meer duidelijkheid is vanuit Den Haag, de markt weer zal aantrekken en er meer kijkers (lees kopers) gaan komen. We laten ons niet uit het veld slaan, maar toch......het had zo fijn geweest om die last kwijt te zijn.

Dinsdagavond ben ik gestart met de Elementaire Gehoorzaamheidscursus met Juba. Het was weer een feestje, maar dan voor Juba. Geweldig om je oude maatjes van de puppycursus weer te zien, de rest is bijzaak. Gehoorzaamheid, wat is dat?? Ik ben benieuwd of dit werkelijk veranderen zal in 16 weken. Ik hou jullie op de hoogte.

Woensdagmiddag hebben we het viooltje van Carmen ingeleverd bij de muziekschool. Ze is per direct gestopt met les. We hadden met haar afgesproken dat ze het zou volhouden tot de grote vakantie, maar als het steeds moeizamer gaat en de viooljuf ook niet motiveert, dan moet je een knoop doorhakken. Zowel Carmen als wij waren het helemaal zat, zowel het oefenen als de lessen werden een beproeving. Wij vinden het jammer, want ze begon zo enthousias en het ging zo leuk het eerste jaar. Het tweede jaar zakte haar motivatie meer en meer, maar we hoopten dat een nieuwe muziekschool en -juf haar weer zou motiveren, maar integendeel. Maar wie weet pakt ze het ooit nog weer op. Het is nooit weg om al in je jeugd een instrument te hebben leren spelen, ik spreek uit ervaring...

En woensdagavond zaten we met Juba bij de dierenarts. Hij liep woensdagmorgen tijdens het uitlaten ineens mank. Nu doet hij dat wel eens meer, want in z'n enthousiasme stapt hij nogal eens mis, maar dit keer leek het goed mis, hij gebruikte z'n linkerachterpoot nu helemaal niet meer. Na een inspectie van z'n gewrichten in de betreffende achterpoot kreeg Juba een injectie tegen de pijn en een zakje pijnstillers voor de komende dagen. De dierenartst onderzocht hem nogmaals voordat we weg gingen en ontdekte toen een heel klein wit puntje op één van z'n voetkussentjes. Even later haalde hij er met een pincet een joekel van een doorn uit!! Die zat echt helemaal rechtop in z'n vlees. Nog een injectie met antibiotica en Juba mocht weer mee. Ik was blij dat het een doorn was, en niet een vage kreupelheid die ook kan ontstaan door een afwijking in z'n botten. Dan ben je echt verder van huis. Inmiddels loopt hij weer als een kiviet, hij rent en springt en doet weer als vanouds. Gelukkig...

Tja, zomaar weer wat belevenissen uit Grijpskerke.